własny
Encyklopedia PWN
organizacja społ., utworzona 1990 w Grodnie;
związek zgody, kongruencja,
językozn. stosunek syntaktyczny między 2 składnikami zdania, z których jeden narzuca drugiemu formę kategorialną, zgodnie z jego własną formą;
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
organizacje społeczne, zrzeszające na zasadzie dobrowolności pracowników najemnych w celu obrony i reprezentowania ich wspólnych interesów ekonomicznych i socjalnych, tworzone wg kryterium zawodu, gałęzi produkcji lub regionu;
Zygmunt,
od 516 król Burgundów, syn Gundobada.
germ. sigu ‘zwycięstwo’, munt ‘ochrona, opieka’; ‘ten, którego opieka zapewnia zwycięstwo’,
Sigismund, ur. ok. 480, zm. 1 V 524, Culmiers k. Orleanu (Francja),
żonglerzy
średniowieczni wędrowni śpiewacy i zarazem instrumentaliści;
[fr. jongleur],
