wodzić
Encyklopedia PWN
w węższym znaczeniu 2 wyprawy perskie na Grecję (490, 480–479 p.n.e.), w szerszym — epoka historyczna obejmująca 1. połowę V w. p.n.e. naznaczona serią konfliktów między światem greckim a imperium perskim.
wojny polsko-szwedzkie1563–1721,
wojny między Polską a Szwecją od połowy XVI w. do początku XVIII w. Przyczyną ich było dążenie Szwecji do opanowania południowo-wschodnich i południowych wybrzeży Morza Bałtyckiego, sprzeczne z interesami Polski w Inflantach i z jej próbami (od czasów Zygmunta II Augusta) prowadzenia własnej polityki morskiej (dominium maris Baltici); dodatkowym powodem wojen był konflikt dynastyczny.
3 wojny Rzymu z Kartaginą.
walki toczone w Europie (zwłaszcza w Niemczech i Francji) XVI–XVII w. na podłożu wyznaniowym pomiędzy zwolennikami wyznań protestanckich a katolikami, przeważnie o charakterze wojen domowych;
Worskła, Worskla, ukr. Vorskla,
rz. w Rosji i na Ukrainie, lewy dopływ Dniepru;
mat. uporządkowana para liczb rzeczywistych r i φ, określająca położenie dowolnego punktu M na płaszczyźnie: r jest odległością punktu M od początku układu O (biegun), natomiast φ, zwana niekiedy amplitudą — miarą kąta zawartego między ustaloną półprostą o początku w O (oś biegunowa OX) a wektorem wodzącym punktu M (kąt ten jest kątem skierowanym dodatnio zorientowanym;
