wielkanocny
Encyklopedia PWN
alleluja
radosne wezwanie do sławienia Boga stanowiące początek lub zakończenie wielu psalmów w Starym Testamencie;
[hebr. hallēlû yâ ‘chwalcie Jahwe’],
baba, baba drożdżowa,
tradycyjne pol. wielkanocne pieczywo cukiernicze, wypiekane ze słodkiego, aromatyzowanego ciasta drożdżowego na wielu jajkach, niekiedy zaparzanego wrzącym mlekiem, z rodzynkami i migdałami.
najdawniejsza polska pieśń religijnna; powstała między XI a XIV w., najpewniej w XIII lub XIV w., jako poezja meliczna (śpiewana), związana z liturgią;
francuski żeglarz, badacz Oceanii.
bożogrobcy, Kanonicy Regularni Stróże Świętego Grobu Jerozolimskiego, łac. Fratres Cruciferi Dominici Sepulchri Hierosolymitani, Canonici Regulares Custodes Sanctissimi Sepulchri Hierosolymitani, w Polsce miechowici,
zakon utworzony 1099 przez Godfryda z Bouillon lub Baldwina I w celu opieki nad Św. Grobem w Jerozolimie; wspólnota zawiązała grupę świeckich rycerzy i duchownych.
bukszpan wiecznozielony, Buxus sempervirens,
ozdobny (gł. żywopłoty) krzew z rodziny bukszpanowatych (Buxaceae);