wariacyjna
Encyklopedia PWN
fiz. zasady określające ruch układu fizycznego, sformułowane przy wykorzystaniu rachunku wariacyjnego;
mat. dział analizy mat., który zajmuje się wyznaczaniem ekstremów i punktów kryt. funkcjonałów, tzn. wielkości zmiennych, definiowanych w taki sposób, że każdej funkcji u (lub krzywej, powierzchni itp.), należącej do ustalonej klasy, odpowiada liczba I[u], będąca wartością pewnej całki, np. (1) I[u] = ∫Ω F(x, u(x), Du(x))dx (rozpatruje się także zagadnienia wariacyjne, w których funkcja F zależy od pochodnych wyższych rzędów funkcji u).
Beethoven 
, ur. przed lub 17 XII 1770 (data chrztu), Bonn, zm. 26 III 1827, Wiedeń,
kompozytor niemiecki.
[bẹ:tho:fn]
Ludwig van , ur. przed lub 17 XII 1770 (data chrztu), Bonn, zm. 26 III 1827, Wiedeń,
szwajcarski matematyk i fizyk.
fantazja
muz. utwór instrumentalny o swobodnej budowie, często improwizowany, nawiązujący także do istniejących już w danym okresie form i gatunków,
[gr. phantasía],
heterofonia
muz. technika polegająca na jednoczesnym wykonywaniu melodii (przez jeden głos lub instrument) oraz jej wariantów (przez inne), zwykle z zastosowaniem środków ornamentalnych (h. wariacyjna);
[gr. héteros ‘inny’, phōnḗ ‘dźwięk’],
