twórcze
Encyklopedia PWN
styl
muz. sposób wypowiedzi muzycznej, uwarunkowany tendencjami estetycznymi epoki, tradycją muzyczną i indywidualnymi predyspozycjami twórcy;
[łac.],
zespół symbolicznych i aksjologicznych odniesień określających odrębność danej grupy względem innych grup społecznych.
filozof, pedagog, historyk nauki i kultury.
pedagog ukraiński;
symulakra
obiekt materialny, płaski (np. wydruk z drukarki komputerowej) lub trójwymiarowy (np. hologram), umieszczony w celu wypełnienia pustego miejsca po oryginale, który zaginął, uległ zniszczeniu lub znajduje się w innym miejscu.
[łac.],
synkretyzm
muz. zjawisko nierozłącznego współwystępowania elementów tańca, słowa i muzyki w sztuce społeczeństw pierwotnych i w kulturze antyku (np. gr. choreia — połączenie tańca ze śpiewem pieśni)
[gr.],