styl
 
Encyklopedia PWN
styl
[łac.],
muz. sposób wypowiedzi muzycznej, uwarunkowany tendencjami estetycznymi epoki, tradycją muzyczną i indywidualnymi predyspozycjami twórcy;
odnosi się do zespołu środków techniki kompozytorskiej oraz zawartości wyrazowej muzyki. Styl można klasyfikować z punktu widzenia: historycznego (np. styl renesansu, styl baroku), narodowego (styl muzyki polskiej, styl muzyki francuskiej), szkół kompozytorskich (styl szkoły weneckiej, styl szkoły mannheimskiej), aparatu wykonawczego (styl instrumentalny, styl wokalny), gatunku muzycznego (styl operowy, styl kantatowy), właściwości fakturalnych (styl wirtuozowski, styl kantylenowy), struktury melodyczno-harmonicznej (styl polifoniczny, styl homofoniczny), indywidualności twórczej (styl Chopina, styl Wagnera), funkcji społecznej (styl: muzyki świeckiej i kościelnej, użytkowej i artystycznej).
Bibliografia
S. ŁOBACZEWSKA Style muzyczne, t. 1, cz. 1–2, Kraków 1960–61.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia