trójwymiarową
Encyklopedia PWN
chemik szwajcarski;
holografia
technika zapisu i odtwarzania pól falowych, np. świetlnych, mikrofalowych, akustycznych, elektronowych, której istotną cechą jest możliwość zapisu na nośniku informacji zarówno o amplitudzie, jak i o fazie fali.
[gr.],
niem. biochemik i chemik;
związki org., zwykle polimakrocykliczne, o właściwościach kompleksotwórczych;
metoda obliczeniowa stosowana w teoret. badaniach trójwymiarowej struktury złożonych związków chemicznych i ich kompleksów międzycząsteczkowych (np. kompleksów supramolekularnych);
mat. teoria uogólniająca metody badania funkcji jednej zmiennej rzeczywistej na szeroką klasę obiektów mat., takich jak: przekształcenia gładkie, pola wektorowe, hiperpowierzchnie.
