tolerancja
Encyklopedia PWN
deizm
nurt filoz.-rel. i postawa życiowa, upowszechnione w Europie w epoce oświecenia, mające zwolenników także w Ameryce Północnej;
[fr. < łac.],
księżna de Montmorency i Angoulême, naturalna córka Henryka II (uznana 1547);
koncepcja umiędzynarodowienia edukacji, której celem jest wyposażenie młodego pokolenia w „globalną świadomość”;
koncepcja pedagogiczna, której celem jest poszerzanie własnej tożsamości jednostkowej i społecznej przez kontakt z innymi kulturami, kształtowanie rozumienia odmienności kulturowych, wyzbywanie się uprzedzeń i stereotypów (np. etnicznych bądź religijnych) oraz propagowanie postaw tolerancji i dialogu;
edykt mediolański, edykt Konstantyna, konwencja mediolańska, edykt tolerancyjny,
nazwa, którą określa się program polityki religijnej w stosunku do chrześcijaństwa, uzgodniony 313 w Mediolanie przez cesarza: Konstantyna Wielkiego i Licyniusza, stojących na czele zachodniej i wschodniej części cesarstwa rzymskiego;
