termicznych
Encyklopedia PWN
geotermika
dział geofizyki badający procesy termiczne we wnętrzu Ziemi.
[gr. gḗ ‘ziemia’, thermós ‘ciepły’],
obróbka różnych materiałów, której celem jest trwała zmiana krzywizny przedmiotu, np. pręta, drutu, blachy, odkuwki, elementu z drewna (najczęściej bukowego) lub z tworzyw drzewnych.
hafn, Hf, hafnium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 72;
niem. pilot szybowcowy i konstruktor lotniczy;
dział lecznictwa fizykalnego;
elastomer uretanowy, tworzywo o właściwościach zbliżonych do gumy i o budowie chem. charakterystycznej dla poliuretanów;
