telekomunikacyjny
Encyklopedia PWN
Europejska Konferencja Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych, ang. European Conference of Postal and Telecommunications Administrations, fr. Conférence européenne des administrations des postes et des télécommunications (CEPT),
organizacja skupiająca zarządy poczt i urzędów telekomunik. krajów eur. (w tym Polski), utworzona 1959 w Montreux w Szwajcarii;
zespół urządzeń przeznaczonych do przesyłania (w 1 lub 2 kierunkach) sygnału między określonymi punktami łańcucha telekomunik. (np. sąsiednimi centralami telef.);
średnia liczba jednocześnie zajętych środków techn. (np. łączy telefonicznych), realizujących określone usługi telekomunik. (np. połączenia telefoniczne) w danym ośrodku (np. centrali telefonicznej), w okresie równym średniemu czasowi trwania realizacji usługi;
sposób jednoznacznej identyfikacji abonentów różnych sieci telekomunik. (telefonicznych, telefonii komórkowej, teleksowych i in.);
telekomunikacja
dziedzina nauki i techniki oraz działalności ludzkiej dotycząca przekazywania na odległość wiadomości za pośrednictwem sygnałów, obecnie głównie elektrycznych.
[gr.-łac.],
kabel
wyrób przem. służący do przewodzenia prądu elektr. (k. elektryczny) lub prowadzenia fali świetlnej (k. optyczny);
[fr. < łac.],
