techniczna
Encyklopedia PWN
zał. 1949 w Warszawie (do 1961 pod nazwą Państw. Wydawnictwa Techn.);
żywice syntet. przeznaczone do bezpośredniego przetwórstwa (np. do wytwarzania odlewów — żywice lane lub odlewnicze) bądź zastosowania (do klejenia, impregnacji).
politechnika
naukozn. wielokierunkowa wyższa uczelnia techniczna o poziomie uniwersyteckim.
[gr. polýtechnos ‘biegły w wielu sztukach’],
technika
dziedzina ludzkiej działalności, której celem jest oparte na wiedzy (na podstawach naukowych) produkowanie rzeczy i wywoływanie zjawisk niewystępujących w przyrodzie oraz przekształcanie wytworów przyrody;
[gr.],
inżynier, specjalista w dziedzinie mechaniki teoretycznej.
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
Materiały dodatkowe
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
