tak
Encyklopedia PWN
behawioryzm
kierunek w psychologii, który powstał na początku XX w. i stanowił aż do połowy lat 70. jeden z podstawowych paradygmatów tzw. psychologii akademickiej; zwanej też teorią zachowania, teorią bodźca–reakcji lub teorią s–r (ang. stimulus–reaction).
[ang. behaviour ‘zachowanie się’],
binarny zapis, zapis dwójkowy,
inform. zapis liczb w dwójkowym systemie liczbowym, powszechnie stosowany w technice komputerowej (arytmetyka komputerowa);
metrol.
poeta irlandzki;
zool. zespoły ruchów i zachowań towarzyszące zwykle jakiemuś zdarzeniu społ. i przebiegające wg niezmiennego planu, wykonywane z utrzymaniem i zaakcentowaniem pewnych form, co nadaje działaniom znamię ostentacji, a często też namaszczenia i powagi.