sądowy
Encyklopedia PWN
księgi sądowe prowadzone w Polsce od końca XIV w. przez sądy ziemskie (przez sądy grodzkie — akta grodzkie);
apelacja
środek odwoławczy od wyroku sądu I instancji.
[łac. appellatio ‘odwołanie się’],
aplikacja
prawo praktyka osoby mającej studia prawnicze i przygotowującej się do zawodu sędziego, prokuratora, adwokata, notariusza, radcy prawnego, pracownika administracji państw. lub referendarza sądowego;
[łac.],
w nauce prawa nazwa określająca ogół norm prawnych z okresu ukształtowania się organizmów państwowych.
rzeczoznawca powołany do wydania opinii w zakresie posiadanych wiadomości fachowych.
