suchych
Encyklopedia PWN
ekol. formacja roślinna, w której dominują duże trawy, a pośród nich występują pojedyncze drzewa lub ich niewielkie grupy;
obiekt naturalny, to np. morze, jezioro, staw, lub sztuczny — obiekt gospodarki wodnej utworzony przez budowlę piętrzącą (zaporę, jaz) lub przez wykorzystanie zagłębienia terenowego (np. wyrobiska po piasku lub węglu brunatnym); do sztucznych zbiorników wodnych są zaliczane także stawy utworzone przez groble oraz inne obiekty magazynujące wodę, np. zbiorniki wodne wodociągowe i przeciwpożarowe.
część świata obejmująca 4/5 powierzchni Eurazji, największego kontynentu na kuli ziemskiej, na półkulach wschodniej (bez Półwyspu Czukockiego) i północnej (bez części Archipelagu Malajskiego);
Sahara, Aṣ-Ṣaḥrā al-Kubrā,
największa pustynia na Ziemi, w Afryce Północnej, na terytorium 11 państw: Maroka, Algierii, Tunezji, Libii, Egiptu, Sahary Zachodniej, Mauretanii, Mali, Nigru, Czadu, Sudanu;
