styl
Encyklopedia PWN
normandzki styl, norman style,
styl w architekturze romańskiej XI–XII w. ukształtowany w Normandii i za pośrednictwem Normanów przeszczepiony na Sycylię i do południowych Włoch (Roger II) oraz Anglii (Wilhelm I Zdobywca);
kierunek w sztuce ogrodowej, który rozwijał się gł. w okresie manieryzmu w Holandii;
szt. plast. faza rozwoju sztuki gotyckiej w zachodniej i środkowej Europie ok. 1380–1430;
kierunek w sztuce ogrodowej ukształtowany we Włoszech w XV i XVI w.;
pojęcie wprowadzone ok. 1890 przez S. Witkiewicza, dążącego do stworzenia nowoczesnej polskiej architektury narodowej, czerpiącej wzory ze sztuki górali tatrzańskich;
kierunek w sztuce ogrodowej, który wykształcił się w Anglii na początku XVIII w. pod wpływem nowych idei filozoficzno-estetycznych, związanych z nurtem racjonalistycznego protestu przeciw barokowej sztuczności i narastającym kultem nieskrępowanej przyrody;
