zakopiański styl
 
Encyklopedia PWN
zakopiański styl,
pojęcie wprowadzone ok. 1890 przez S. Witkiewicza, dążącego do stworzenia nowoczesnej polskiej architektury narodowej, czerpiącej wzory ze sztuki górali tatrzańskich;
propagatorzy stylu, m.in.: W. Matlakowski, W. Eliasz-Radzikowski, J. Wojciechowski; styl zakopiański przyjął się głównie w budownictwie willowym (Zakopane, Nałęczów). Witkiewicz, wzorując się na konstrukcji chat góralskich, zaprojektował w Zakopanem kilka willi, m.in. Kolibę (1892–93), Okszę (1894–95), Pod Jedlami (1897) i inne budynki, np. Muzeum Tatrzańskie (1913), kaplicę na Jaszczurówce; wydał również 2 zeszyty Styl zakopiański (1904–11).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Zakopane, Muzeum Tatrzańskie fot. M. Kowalewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia