sprzężonymi

Encyklopedia PWN

[gr.],

chem. charakterystyczna cecha niektórych cyklicznych związków org. (polienów) o sprzężonym układzie wiązań podwójnych i płaskiej budowie cząsteczki, przejawiająca się w ograniczeniu skłonności wiązań podwójnych do ulegania reakcjom przyłączenia (addycji) przy jednoczesnym zwiększeniu skłonności cząsteczek do reakcji podstawienia.

automorfizm

[gr. autós ‘sam’, morphḗ ‘kształt’, ‘postać’],

mat. szczególny przypadek izomorfizmu, będący izomorfizmem danej grupy, ciała lub innego systemu algebraicznego ze sobą;

barwniki,

związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.

benzen, C₆H₆,

związek organiczny, podstawowy węglowodór aromatyczny;

biegunowa,

mat. pojęcie z zakresu geometrii rzutowej;

bioelektrochemia

[gr.],

elektrochemia biologiczna,

dziedzina nauki z pogranicza chemii i biologii badająca biol. procesy przebiegające z przeniesieniem ładunku (procesy redoks, transport jonowy) oraz wykorzystująca metody elektrochem. do poznawania lub odtwarzania innych zjawisk i procesów w układach biologicznych.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>