sprzężone
Encyklopedia PWN
fiz. w kwantowej teorii pola właściwość oddziaływań polegająca na zmniejszaniu się stałej sprzężenia danego oddziaływania wraz ze wzrostem energii oddziaływania;
automatyka
dział nauki i techniki obejmujący teorię i praktykę realizacji urządzeń zapewniających samoczynne (bez udziału człowieka lub z ograniczonym jego udziałem) działanie maszyn, mechanizmów i instalacji; w języku potocznym, słowo automatyka oznacza też często pewne funkcje i działania zapewniające samoczynną pracę jakiegoś urządzenia lub instalacji.
[gr.],
CCD, ang. Charge-Coupled Devices, przyrządy o sprzężeniu ładunkowym,
monolityczne układy scalone realizowane techniką MOS;
zwojnica zawierająca rdzeń magnet. (c.e. magnetowodowa, c.e. rdzeniowa) lub nie zawierająca rdzenia (c.e. powietrzna), stanowiąca element, którego podstawowym parametrem jest indukcyjność;
chwytnia, kontenerowa rama chwytna, ang. spreader,
techn. urządzenie stanowiące wyposażenie dźwignicy (np. żurawia), przeznaczone do chwytania kontenerów;
ciągnik, traktor,
pojazd z własnym napędem służący do ciągnięcia przyczep, naczep, maszyn i urządzeń roln., dział i innego sprzętu wojsk. na podwoziach jezdnych, a także do zawieszania na nim różnych osprzętów roboczych;
