indukcyjność

indukcyjność,

fiz. wielkość charakteryzująca właściwości magnet. obwodów z prądem elektr. i określająca wartość siły elektromotorycznej (SEM) indukcji w obwodach z prądem elektr. zmiennym (indukcja);

i. własna (współczynnik samoindukcji) L obwodu — stosunek strumienia magnet. Φ wytworzonego i obejmowanego przez obwód z prądem elektr. do natężenia prądu I płynącego w tym obwodzie: L = Φ/I; i. wzajemna (współczynnik indukcji wzajemnej) obwodu 1 i obwodu 2 — stosunek strumienia magnet. Φ₁₂ wytworzonego przez obwód 1 (z prądem o natężeniu I₁) i obejmowanego przez obwód 2 do I₁: L₁₂ = Φ₁₂/I₁; i. własna zależy od cech geom. obwodu oraz przenikalności magnet. μ ośrodka, np. dla długiej cewki z N zwojami, o długości l i polu powierzchni przekroju poprzecznego S, L = μN²S/l; i. wzajemna zależy dodatkowo od odległości i wzajemnego położenia obwodów; jednostką i. jest henr (H).