selen

Encyklopedia PWN

selen
[gr. selḗnē ‘księżyc’],
Se, selenium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 34;
Berzelius
[bärsẹliüs]
Jöns Jacob von Wymowa, ur. 20 VIII 1779, Väversunda k. Linköping, zm. 7 VIII 1848, Sztokholm,
chemik szwedzki.
mikroelementy
[gr.-łac.],
mikroskładniki, składniki śladowe,
fizjol. pierwiastki chem. występujące w organizmach zwierzęcych i roślinnych w bardzo małych ilościach (śladowych) i niezbędne do normalnego przebiegu różnych procesów biochem. w tkankach (należą do nutrientów);
związki selenu z metalami, w których selen występuje na −II stopniu utlenienia;
pierwiastki chemiczne stanowiące 16. grupę układu okresowego: tlen (O), siarka (S), selen (Se), tellur (Te) i polon (Po);
alotropia
[gr. állos ‘obcy’, ‘inny’, trópos ‘sposób’, ‘postać’],
występowanie tego samego pierwiastka chem. w 2 lub więcej odmianach znajdujących się w tym samym stanie skupienia;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia