tlen

Encyklopedia PWN

tlen, O, oxygenium,

pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 8;

biochemiczne zapotrzebowanie na tlen, BZT,

ilość tlenu potrzebna do rozkładu (przy udziale mikroorganizmów) związków organicznych zawartych w jednostce objętości wody lub ścieków w temperaturze 20°C (w określonym czasie).

chemiczne zapotrzebowanie na tlen, ChZT,

umowny wskaźnik jakości wód, informujący o zawartości w nich związków organicznych oraz niektórych nieorganicznych (np. sole żelaza(II), siarczki), ulegających utlenianiu pod wpływem silnych utleniaczy.

oddychanie, respiracja,

zespół procesów fizjologicznych umożliwiających wymianę gazów oddechowych — tlenu (O₂) i dwutlenku węgla (CO₂) między tkankami organizmu i otoczeniem;

ozon

[gr. ózōn ‘pachnący’],

tritlen, O₃,

alotropowa odmiana tlenu, o cząsteczce trójatomowej;

hemoglobina

[gr.-łac.],

Hb,

czerwona hemoproteina występująca w erytrocytach kręgowców i hemolimfie niektórych bezkręgowców, zdolna do odwracalnego łączenia się z tlenem i dzięki temu pełniąca funkcję przenośnika tlenu w organizmie;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>