samoistnych
Encyklopedia PWN
półprzewodniki, których przewodnictwo elektr. zależy gł. od liczby przeniesionych wskutek wzbudzenia termicznego elektronów z pasma walencyjnego do pasma przewodnictwa i pozostawionych przez nie w pasmie walencyjnym dziur.
med. rodzaj nerwicy naczynioruchowej, polegającej na skurczu drobnych tętniczek i równoczesnym rozszerzeniu drobnych żył.
wyładowanie elektryczne utrzymujące się po usunięciu czynników zewnętrznych powodujących powstawanie swobodnych nośników prądu;
czujnik, sensor:
fiz. klasa ciał stałych o oporze elektrycznym właściwym pośrednim między oporem dielektryków i metali, zawierającym się w granicach 107–10–6 Ω · m;
zwiększona skłonność do krwawień samoistnych lub pourazowych;
