ryć
Encyklopedia PWN
ryta
w Rygwedzie wszechogarniający święty ład kosm., któremu podlegają świat i bogowie (dewa);
[sanskr. 
ta ‘regularny bieg rzeczy’],
ta ‘regularny bieg rzeczy’],
archeol. kultura wczesnego neolitu środkowej Europy, datowana na 2. poł. V i pocz. IV tysiąclecia p.n.e.;
stanowisko archeol. w środkowych Czechach, k. m. Kutná Hora;
prahistoryczna sztuka, sztuka przedhistoryczna,
sztuka dawnych społeczeństw przed pojawieniem się pisma oraz instytucji państwa.
najstarszy zabytek literatury indoaryjskiej, jedna z 4 Wed;
