ryć
Encyklopedia PWN
rdzenny lud z południowej Afryki zamieszkujący głównie Botswanę, Namibię oraz północno-zachodnie rejony RPA.
miejscowość w Rumunii, na l. brzegu Dunaju, w Oltenii, na południe od Krajowej.
archeol. kultura środkowoneolityczna ukształtowana na terenie Czech i Dolnego Śląska jako kontynuacja regionalnej grupy szareckiej kultury ceramiki wstęgowej rytej, datowana na 1. poł. IV tysiąclecia p.n.e.;
Combarelles, Les
dwie jaskinie w południowo-zachodniej Francji, dep. Dordogne, w miejscowości Les Eyzies-de-Tayac;
[le kąbarẹl],
jaskinia w południowej Francji, w pobliżu Marsylii, z wejściem podwodnym od strony M. Śródziemnego.
