ryzykiem
Encyklopedia PWN
ekon. struktura lokat; zbiór finansowych i realnych aktywów — depozytów bankowych, obligacji, akcji, złota, dzieł sztuki itp., służący lokowaniu majątku;
dywersyfikacja
ekon. metoda zarządzania ryzykiem, szczególnie w otoczeniu globalnym, polegająca na rozszerzaniu i różnicowaniu asortymentu wyrobów (dywersyfikacja produktowa), rodzajów działalności (dywersyfikacja branżowa, sektorowa), obszarów aktywności gospodarczej (dywersyfikacja geograficzna) w celu rozłożenia ryzyka na nowe grupy klientów i dostawców;
[średniow. łacina diversificare ‘urozmaicać’],
ekon. w kategoriach dochodowości i ryzyka portfel inwestycyjny, który charakteryzuje się najwyższą oczekiwaną stopą przychodu dla danego poziomu ryzyka lub najniższym stopniem ryzyka dla danej oczekiwanej stopy przychodu;
państwo dobrobytu, państwo opiekuńcze, ang. welfare state 
,
państwo stawiające sobie za cel zabezpieczenie obywateli przed ryzykiem wiążącym się z działaniem gospodarki rynkowej, przede wszystkim z ryzykiem utraty pracy, zdrowia, a także przed ryzykiem wiążącym się ze starością; także zespół instytucji państwowychdostarczających obywatelom świadczeń i usług społecznych.
,
reasekuracja
ubezpieczenie pośrednie lub wtórne, tj. przekazanie przez zakład ubezpieczeń — na podstawie umowy — części ubezpieczonego ryzyka innemu zakładowi ubezpieczeń lub zakładowi reasekuracyjnemu, który w zamian za część składki ubezpieczeniowej uczestniczy odpowiednio w wypłacie odszkodowania;
[łac.],
banki
ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.
[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],
