płaszczyzny
Encyklopedia PWN
techn. wygięcie pręta związane z przejściem elementu konstrukcyjnego ze stanu równowagi statecznej w stan niestateczny.
mat. liczba przypisana zbiorowi lub przestrzeni w taki sposób, by punkt miał wymiar równy 0, prosta — 1, płaszczyzna — 2.
językozn. jednostka językowa, definiowana w różnych płaszczyznach, przy czym zakresy wyznaczane przez te definicje tylko częściowo pokrywają się ze sobą;
techn. element dźwignicy w postaci ruchomego ramienia (w przeciwieństwie do nieruchomego — wysięgnicy), mogącego się poruszać obrotowo w płaszczyźnie pionowej.
astr. jedna ze współrzędnych w układzie horyzontalnym — kąt między kierunkiem do ciała niebieskiego a płaszczyzną horyzontu.
fiz. podstawowe prawa załamania fal na granicy 2 ośrodków (ściśle słuszne dla ośrodków izotropowych):
