płaszczyzny
Encyklopedia PWN
mat. klasa wszystkich wektorów (zaczepionych w punkcie) mających ten sam kierunek, zwrot i długość;
mat. układ x1, ... , xn wektorów przestrzeni liniowej, dla których równanie a1x1 + ... + anxn = 0 zachodzi tylko dla a1 = a2 = ... = an = 0;
wersologia
nauka o wierszu, jego teorii i historii.
[łac.-gr.],
mat. dział topologii zajmujący się badaniem, gł. za pomocą pojęć algebraicznych, położeń krzywych zwykłych zamkniętych, czyli tzw. węzłów, w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej ℝ3.
oddziaływanie między atomami lub grupami atomów prowadzące do utworzenia bardziej złożonego układu, np. cząsteczki, kryształu (szkło kryształowe);
wiązanie chemiczne utworzone przez elektrony opisane orbitalem molekularnym antysymetrycznym względem odbicia w płaszczyźnie przechodzącej przez oś wiązania.
