przyczynowe
Encyklopedia PWN
porażenie, paraliż, bezwład,
med. całkowita utrata siły mięśniowej, niemożność wykonywania jakichkolwiek ruchów czynnych porażoną częścią ciała;
podstawowy gatunek epicki czasów nowożytnych, obejmujący utwory prozą o swobodnej i elastycznej kompozycji; najefektywniej spośród wszystkich gatunków literackich pełni funkcję poznawczą.
metodol., naukozn. należycie uzasadnione i dostatecznie sprawdzone (weryfikacja) twierdzenia nauki, mające postać zdań ogólnych, tzn. prawdziwych co najmniej w przybliżeniu, zawsze i wszędzie, gdzie są spełnione określone warunki.
filoz., metodol. obiektywne, stale powtarzające się związki lub relacje cech i zdarzeń (stanów rzeczy, procesów) zachodzących w rzeczywistości;
zaburzenia psychiczne, w których z przyczyn chorobowych występuje ograniczenie lub niezdolność do kryt., realistycznej oceny rzeczywistości.
choroba z grupy rumieni;
