porażenie

porażenie, paraliż, bezwład,

med. całkowita utrata siły mięśniowej, niemożność wykonywania jakichkolwiek ruchów czynnych porażoną częścią ciała;

następstwo uszkodzenia ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego; przyczyną jest najczęściej urazowe, pokrwotoczne lub martwicze uszkodzenie komórek i włókien nerwowych; porażenie połowicze (hemiplegia) występuje po jednej stronie ciała (np. porażenie lewej kończyny górnej i dolnej), porażenie poprzeczne (paraplegia) — symetryczne (np. porażenie obu kończyn górnych lub dolnych), często łączy się z zaburzeniami fizjol. (np. nietrzymanie moczu, stolca), porażenie opuszkowe, uszkodzenie jąder nerwów czaszkowych opuszki: zaburzenia mowy i połykania; powoduje zanik mięśni gardła, krtani i języka; porażenie rzekomoopuszkowe, obustronne uszkodzenie drogi korowo-jądrowej; zaburzenia mowy i połykania, nie ma zaników mięśni; leczenie przyczynowe i objawowe.