przyczynowe
Encyklopedia PWN
fr. filozof, oratorianin;
metodol. sformułowane 1843 przez J.S. Milla tzw. kanony indukcji eliminacyjnej, tj. schematy wnioskowania indukcyjnego, pozwalające ustalać związki przyczynowe między występowaniem zjawisk różnego rodzaju;
workowaty, rozciągliwy narząd ssaków, element dróg odprowadzających mocz;
morzysko, kolka,
wet. zespół objawów bólowych towarzyszących procesom chorobowym toczącym się w obrębie jamy brzusznej;
podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi powyżej granic normy stosownej dla wieku;
neoklasyczna szkoła w ekonomii, zw. szkołą z Cambridge,
nurt w ekonomii oparty na teorii optymalizacji działalności, metodologicznie silnie skłonny do abstrakcji, dedukcji oraz dużego wykorzystywania technik matematycznych;
