przewodzenia
Encyklopedia PWN
neurobiolog fr.;
charyzmat
socjol. termin wprowadzony do socjologii przez M. Webera na oznaczenie szczególnych właściwości przypisywanych jednostce, wzbudzających i egzekwujących jej autorytet u innych;
[łac. < gr. chárisma ‘dar miłości’],
diak, dwukierunkowa dioda Shockleya,
przyrząd półprzewodnikowy o 2 końcówkach (elektrodach): anodzie (A) i katodzie (K);
drewno, ksylem,
bot. niejednorodna tkanka przewodząca występująca wewnątrz organów roślinnych (nie dochodząca do ich naturalnej powierzchni) u roślin naczyniowych, charakteryzująca się obecnością elementów trachearnych, rozprowadzająca wodę i sole mineralne;
samorzutny proces rozpadu cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad, soli) w roztworach na dodatnio i ujemnie naładowane cząstki, tj. jony;