charyzmat
 
Encyklopedia PWN
charyzmat
[łac. < gr. chárisma ‘dar miłości’],
socjol. termin wprowadzony do socjologii przez M. Webera na oznaczenie szczególnych właściwości przypisywanych jednostce, wzbudzających i egzekwujących jej autorytet u innych;
zw. też charyzmą. Weber rozróżnił 2 główne typy autorytetu charyzmatycznego: charyzmat osoby, związany z faktycznymi lub rzekomymi kwalifikacjami personalnymi uznawanymi przez daną zbiorowość społeczną za podstawę roszczeń do przewodzenia innym, oraz charyzmat urzędu, oparty na pełnionej funkcji, usankcjonowany instytucjonalnie i związany z uznawaniem autorytetu danej osoby w zakresie pełnionej przez nią funkcji. W religioznawstwie mianem charyzmatu oznacza się żarliwość religijną wyróżniającą danego osobnika z otoczenia i mówi się o różnych typach charyzmatyków lub przywódców charyzmatycznych. W szczególności jednak pojęciem charyzmatu operuje się w badaniach z zakresu socjologii religii, przy omawianiu strony organizacyjnej religii i typów autorytetu religijnego oraz w badaniach z dziedziny socjologii polityki, przy typologii przywódców politycznych i rodzajów władzy, wśród których Weber wyróżnił 3 typy władztwa: charyzmatyczne, tradycjonalne i legalne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia