diak
 
Encyklopedia PWN
diak, dwukierunkowa dioda Shockleya,
przyrząd półprzewodnikowy o 2 końcówkach (elektrodach): anodzie (A) i katodzie (K);
rodzaj tyrystora (diodowego); stanowi zintegrowaną strukturę 2 diod 4-warstwowych (dioda Shockleya): p1-n2-p2-n3 i p2-n2-p1-n1, połączonych równolegle przeciwsobnie i na siebie oddziałujących; diak ma symetryczną charakterystykę prądowo-napięciową (takie same właściwości dla obu kierunków przyłożenia zewn. napięcia elektr.); przekroczenie określonej wartości napięcia przełączania UBO powoduje gwałtowne przejście diaka ze stanu blokowania w stan przewodzenia, bez względu na znak przyłożonego z zewnątrz napięcia; diaki wykorzystuje się gł. jako łączniki 2-kierunkowe w urządzeniach energoelektronicznych, a także w układach generacji impulsów sterujących pracą triaków.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia