przestrzennymi
Encyklopedia PWN
fotogrametria
dziedzina nauk techn. zajmująca się pozyskiwaniem, przekształcaniem, prezentacją i gromadzeniem informacji (ilościowych i jakościowych) dotyczących danego terenu lub obiektu na podstawie zdjęć fotogrametrycznych (tzw. fotogramów) lub ich reprezentacji cyfrowych.
[gr. phōs, phōtós ‘światło’, grámma ‘zapis’, ‘rysunek’, metréō ‘mierzę’],
zespół wartości liczbowych określających jednoznacznie położenie geodezyjnego punktu względem geodezyjnego układu odniesienia;
gotyk
styl występujący w architekturze i sztukach przedstawiających w okresie dojrzałego i późnego średniowiecza;
[niem.],
izomeria
zjawisko polegające na tym, że cząsteczki związków chemicznych (organicznych i nieorganicznych) o identycznych sumarycznych wzorach cząsteczkowych różnią się sposobem lub kolejnością powiązania atomów albo rozmieszczeniem atomów w przestrzeni.
[gr. ísos ‘równy’, méros ‘część’],
geograf;
krystalografia rentgenowska, rentgenografia,
dział krystalografii obejmujący metody badania monokryształów i ciał polikrystalicznych wykorzystujące dyfrakcję promieni rentgenowskich na sieciach przestrzennych kryształów (dyfrakcja fal).