prywatny
Encyklopedia PWN
ogół norm regulujących w staroż. Rzymie sposób postępowania w sprawach sądowych;
malarz francuski, pochodzenia angielskiego; przedstawiciel impresjonizmu, jeden z najwybitniejszych pejzażystów epoki.
architektura
sztuka tworzenia ładu w otoczeniu w celu dostosowania go do zaspokojenia wielorakich fizycznych, materialnych i kulturowych potrzeb ludzi przez planową przemianę naturalnego środowiska oraz budowanie form i wydzielanie przestrzeni o różnym przeznaczeniu.
[łac. < gr. architéktōn ‘budowniczy’],
ekonomista i polityk; twórca programu zmiany systemowej polskiej gospodarki.
centrala finansowa spółdzielczości pol., zał. 1885 w Poznaniu, działalność rozpoczął 1886 jako centrala finansowa spółdz. banków lud., zrzeszających pol. rzemieślników, kupców i chłopów w zaborze pruskim; od 1946 pod nazwą Bank Rzemiosła i Handlu;
