promieniowanie

Encyklopedia PWN

promieniowanie synchrotronowe, promieniowanie betatronowe,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne emitowane przez naładowane cząstki poruszające się z prędkością relatywistyczną po zamkniętej orbicie;
strumień wysokoenergetycznych cząstek docierających do zewnętrznych warstw atmosfery ziemskiej z przestrzeni kosmicznej (promieniowanie kosmiczne pierwotne) bądź też powstałych w wyniku zderzeń tych cząstek z atomami atmosfery (promieniowanie kosmiczne wtórne).
promieniowanie tła mikrofalowe, promieniowanie reliktowe, promieniowanie szczątkowe,
promieniowanie mikrofalowe wypełniające przestrzeń Wszechświata, a nie pochodzące od gwiazd, galaktyk lub materii rozproszonej;
promieniowanie cieplne, promieniowanie termiczne, promieniowanie temperaturowe,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o widmie ciągłym, emitowane przez każde ciało mające temperaturę wyższą od zera bezwzględnego;
fiz. fale elektromagnetyczne lub fotony emitowane przez zmienne rozkłady ładunku i zmienne prądy elektr., ładunki poruszające się z niezerowym przyspieszeniem (promieniowanie hamowania i synchrotronowe) lub w ośrodku materialnym z prędkością większą od prędkości światła w tym ośrodku (promieniowanie Czerenkowa), przy zmianach stanu jądra atomowego, powłok elektronowych atomów lub cząsteczek oraz stanu rotacyjnego lub oscylacyjnego cząsteczek, w procesach anihilacji cząstek z antycząstkami (np. elektronów z pozytonami) itp.;
promieniowanie gamma, promieniowanie γ,
fiz. krótkofalowe promieniowanie elektromagnetyczne o długości fal na ogół mniejszej od 10–11 m, emitowane przez promieniotwórcze lub wzbudzone jądra atomowe podczas przemian jądrowych (promieniotwórczość, reakcja jądrowa), a także powstające przy anihilacji par, rozpadzie mezonów π0, hiperonów Σ0 itd.;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia