prokariotyczne
Encyklopedia PWN
przyswajanie azotu polegające na aminacji (przeniesienie jonu
) glutaminianu katalizowanej przez enzym — syntetazę glutaminową;

dział botaniki zajmujący się badaniami glonów (także prokariotycznych, prokarionty);
glony, Algae, Phykoi,
sztucznie wyróżniona grupa fotosyntetyzujących, prokariotycznych (bez wyodrębnionego jądra komórkowego) sinic i prochlorofitów oraz beznaczyniowych, plechowych roślin (glony eukariotyczne, z wyraźnym jądrem komórkowym);
komórkowa błona, plazmolema, plazmalemma, błona plazmatyczna,
biol. jeden z rodzajów błon komórki otaczający każdą komórkę prokariotyczną i eukariotyczną; oddziela cytoplazmę od środowiska zewnętrznego komórki.
Krebsa cykl, cykl kwasu cytrynowego, cykl kwasów trikarboksylowych, duży cykl Krebsa,
kołowy, wieloetapowy ciąg reakcji enzymatycznych, katalizowanych głównie przez oksydoreduktazy, przebiegający w mitochondriach u organizmów eukariotycznych i w cytoplazmie u organizmów prokariotycznych;
miejsce wiążące rybosomy, sekwencja Shine–Dalgarno,
genet. region w mRNA prokariontów bogaty w zasady purynowe, położony zazwyczaj w odległości 6–8 nukleotydów od kodonu inicjującego translację;