procesowe
Encyklopedia PWN
zespół norm procesowych regulujących tryb, zasady i sposób realizacji prawa karnego skarbowego w postępowaniu organów państw., zmierzający do ustalenia, czy dany czyn zabroniony (przestępstwo lub wykroczenie skarbowe) został popełniony, kto go popełnił i jaką karę należy zastosować wobec sprawcy;
dyscyplina nauk. o procesach wytwarzania produktów w wyniku przemian chem., fizykochemicznych i zawartości energii, w których następuje zmiana składu i właściwości wyjściowych surowców;
specjalista w dziedzinie inżynierii procesowej i konstruktor aparatury chemicznej;
prawo wniesienie przez stronę procesową skargi odwoławczej od nieprawomocnego orzeczenia wydanego przez organ procesowy I instancji i obowiązek rozpoznania sprawy przez organ instancyjnie wyższy; jedna z cech środków odwoławczych stosowanych w pol. postępowaniu przed sądem.
domniemanie, presumpcja,
prawo rozumowanie dopuszczone lub nakazane przez prawo (d. prawne), które pozwala na uznanie, że pewien fakt, niemożliwy lub bardzo trudny do stwierdzenia, został udowodniony na podstawie innych faktów, które zostały stwierdzone;
