dewolutywność
 
Encyklopedia PWN
dewolutywność,
prawo wniesienie przez stronę procesową skargi odwoławczej od nieprawomocnego orzeczenia wydanego przez organ procesowy I instancji i obowiązek rozpoznania sprawy przez organ instancyjnie wyższy; jedna z cech środków odwoławczych stosowanych w pol. postępowaniu przed sądem.
D. może mieć charakter względny lub bezwzględny; d. bezwzględna oznacza, że kontroli, na skutek wniesienia środka odwoławczego, może dokonać tylko organ instancyjnie wyższy; środkiem bezwzględnie dewolutywnym jest apelacja od wyroku sądu; w d. względnej kontrola organu II instancji jest uzależniona od tego, czy organ instancyjnie niższy, który wydał zaskarżone orzeczenie, uwzględni odwołanie; jeżeli tego nie uczyni, przekazuje sprawę do rozpoznania sądowi II instancji; środkiem względnie dewolutywnym jest zażalenie na postanowienie. Obowiązujące w Polsce przepisy zezwalają na rozpoznanie środka odwoławczego w tej samej instancji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia