procesowe
Encyklopedia PWN
restitutio in integrum
[łac., ‘przywrócenie do stanu pierwotnego’]:
jedna z najstarszych i podstawowych dziedzin gospodarki, której głównym celem jest dostarczenie człowiekowi żywności do bezpośredniej konsumpcji lub po przetworzeniu w zakładach przemysłu spożywczego, ponadto produkowanie surowców przemysłowych (np. włókna roślinnego i zwierzęcego, skór surowych, używek) w celu zaspokojenia innych (nieżywnościowych) potrzeb człowieka.
wielkocząsteczkowe polimery liniowe zbudowane z połączonych wiązaniami 3′,5′-fosfodiestrowymi rybonukleotydów adeniny (oznaczenie: A), guaniny (G), cytozyny (C) i uracylu (U);
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
serbsko-chorwacki język, język chorwacko-serbski,
do okresu rozpadu Jugosławii (w latach 90. XX w.) najczęściej stosowane określenie języka z grupy południowosłow. używanego przez Serbów, Chorwatów, Czarnogórców i bośniackich Muzułmanów;
