pozytywny
Encyklopedia PWN
med. różne sytuacje, wydarzenia, bodźce przekraczające możliwości obronne osobowości, przeżywane jako skrajnie trudne, które z powodu nieskuteczności dostępnych jej nieświadomych mechanizmów obronnych oraz wyuczonych sposobów radzenia sobie mogą wyzwalać zaburzenia psychiczne, stanowiące reakcję na ten uraz (zaburzenia reaktywne);
prozaik kanadyjski, tworzący w języku angielskim;
niemiecki socjolog, historyk, religioznawca, metodolog nauk społecznych.
jedno z podstawowych pojęć politycznych, mające również odniesienia filozoficzne, religijne i ekonomiczne.
miara efektywności pracownika, wielkość produkcji na jednego zatrudnionego lub na ustaloną jednostkę czasu (np. roboczogodzinę).
psychol. termin wprowadzony przez I. Pawłowa, przejęty i stosowany w behawiorystycznych teoriach uczenia się (behawioryzm) na oznaczenie faktu, że pewne zdarzenia (stany rzeczy) występujące w następstwie zachowań zwiększają prawdopodobieństwo pojawienia się tych zachowań w przyszłości w podobnych sytuacjach;
