powstańczy
Encyklopedia PWN
ukr. formacja zbrojna działająca 1942–54, podporządkowana frakcji banderowskiej Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN-B), od VII 1944 formalnie Ukraińskiej Głównej Radzie Wyzwoleńczej.
do V 1944 → Gwardia Ludowa WRN.
powstanie styczniowe 1863–64,
powstanie narodowe przeciw Rosji trwające od 22 I 1863 do połowy 1864;
powstanie warszawskie 1944,
wystąpienie zbrojne AK przeciw Niemcom rozpoczęte 1 VIII w Warszawie.
order
najwyższe wśród odznaczeń wyróżnienia honorowe; w większości państw najwyższa forma uznania dla obywateli kraju lub obywateli państw zaprzyjaźnionych za wybitne osiągnięcia w służbie państw. (cywilnej i wojsk.), pracy zawodowej i społ., za czyny męstwa i niezwykłego poświęcenia;
[łac.],
kierunek działalności publicznej w Polsce w XIX w., wysuwający hasła różnorodnych działań legalnych, zmierzających do wzmocnienia sił i organizacji społeczeństwa polskiego w sytuacji braku własnego państwa.
