powierzchni��
Encyklopedia PWN
instrumentalne oznaczenie jakościowego i ilościowego składu zewn. warstw atomowych ciała stałego oraz cząstek na nim zaadsorbowanych, a także określenie ich elektr., magnet. i termodynamicznych właściwości oraz elektronowej i krystalograficznej struktury.
technol. niezgodność rzeczywistej powierzchni wykonywanego przedmiotu z powierzchnią określoną przez rysunek, spowodowana drganiami narzędzia, obrabiarki, błędami obróbki itp.;
techn. zwiększanie aktywności chem. powierzchni, tj. zdolności powierzchni do reagowania z otaczającym ośrodkiem, np. tlenem z atmosfery;
część inżynierii materiałowej dotycząca kształtowania warstwy wierzchniej materiału w celu nadania jej specyficznych właściwości, gł. antykorozyjnych, trybologicznych, mech. lub dekoracyjnych, a także fiz. (np. warstwy antyrefleksyjne lub zwiększające pochłanianie ciepła).
