powierzchniowe
Encyklopedia PWN
zdolność cząsteczek substancji powierzchniowo czynnych do gromadzenia się na powierzchniach międzyfazowych układu i odmiennego zachowania się tych cząsteczek w stosunku do różnych faz wzajemnie nierozpuszczalnych (np. woda–olej), tworzących ten układ;
fale elektromagnetyczne dł. od 0,1 mm do 100 km (częst. od 3000 GHz do 3 kHz).
fiz. jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii — pośredni między stanem gazowym i stałym.
kras, krasowienie, procesy krasowe,
procesy rozpuszczania skał (wapieni, dolomitów, gipsów, soli kamiennej) przez wody powierzchniowe i podziemne, prowadzące do rozwoju podziemnej cyrkulacji wód i powstania charakterystycznych form powierzchni Ziemi, zwanych formami krasowymi.
