powierzchniowe
Encyklopedia PWN
wielkość fizyczna charakteryzująca rozkład przestrzenny rozważanej wielkości fizycznej, np. masy, siły, pędu, energii, ładunku elektrycznego;
operacja obróbki cieplnej gł. stopów metali (najczęściej stali) prowadzona w celu zwiększenia ich twardości lub — w połączeniu z odpuszczaniem — uzyskania optymalnej kombinacji właściwości wytrzymałościowych i plastycznych.
Jowisz, symbol 
,
astr. piąta według oddalenia od Słońca i największa planeta Układu Słonecznego, a po Słońcu, Księżycu i planecie Wenus czwarty pod względem jasności obiekt na niebie (maksymalna jasność wynosi −2,8 wielkości gwiazdowej).
,
kapilarne zjawiska, zjawiska włoskowate,
w znaczeniu ogólnym — zjawiska powierzchniowe na granicy stykających się cieczy i ciał stałych, w znaczeniu węższym — zjawiska spowodowane występowaniem napięcia powierzchniowego.
telekom. nieliniowy element (podzespół) akustoelektroniczny z akustyczną falą powierzchniową (akustoelektronika), umożliwiający takie przetworzenie 2 elektr. sygnałów, podanych na wejścia k., w którego wyniku powstaje sygnał elektr. opisany całką splotu funkcji przedstawiających przebiegi sygnałów wejściowych;
układ elektr. powodujący opóźnienie sygnałów elektr. bez zmiany ich kształtu;
