potoczny
Encyklopedia PWN
poeta, tłumacz, satyryk, autor tekstów kabaretowych.
absolutyzm
system władzy w monarchiach europejskich epoki wczesnonowożytnej (XVI–XVIII w.), w których władca sprawował pełnię władzy suwerennej (suwerenność), ograniczoną jedynie zasadami prawa naturalnego oraz podstawowymi normami ustrojowymi (np. porządek sukcesji tronu).
[łac. absolutus ‘zupełny’, ‘bezwzględny’],
agnostycyzm
stanowisko filozoficzne wykluczające możliwość poznania absolutu (Boga), ograniczające możliwości poznawcze człowieka do zjawisk zmysłowych,
[gr. ágnōstos ‘niepoznawalny’],
Aka Gündüz, ur. 1886, Saloniki, zm. 1958, Stambuł,
prozaik turecki;
log. takie twierdzenie danej teorii dedukcyjnej, które zostało przyjęte bez dowodu i stanowi podstawę dowodów innych twierdzeń;
system kancelaryjny wykształcony w Polsce 1764–94 w centralnych urzędach państw. o charakterze kolegialnym (m.in. Rada Nieustająca);