popytu
Encyklopedia PWN
typ makrostruktur i stosunków społ.-ekon., przy których współistnieją nadwyżki produktów rolnych i żywnościowych oraz ich niedobory, a polityka gosp. nie jest w stanie zapewnić równowagi między tempem wzrostu produkcji rolnej a tempem wzrostu popytu na żywność.
ekon. gwałtowne zmniejszenie się aktywności gospodarczej (produkcji, zatrudnienia, inwestycji).
ekon. współczynnik określający rozmiary krańcowego wpływu, jaki wywiera zmiana jednej wielkości ekonomicznej na drugą, której ta pierwsza jest składnikiem.
ekon. prawo mówiące, że popyt jest bierny i zawsze dostosuje się do wielkości podaży;
szwajcarski ekonomista i działacz spółdzielczy, pochodzenia francuskiego;
ekon. stabilizujące dla gospodarki krajowej oddziaływanie eksportu i importu;
