podziałowa
Encyklopedia PWN
król Franków, syn Chlodwiga I;
chromosomy
genet. struktury zawierające materiał genetyczny komórki;
[gr. chrṓma ‘barwa’, sṓma ‘ciało’],
cyrkiel
przybór rysunkowy zwykle złożony z 2 złączonych przegubowo ramion, służący do kreślenia okręgów i ich łuków, dzielenia odcinków, łuków, kątów oraz do odmierzania długości i przenoszenia ich na rysunek lub model.
[łac. circulus ‘koło’, ‘krąg’],
eden ze sposobów gastrulacji, spotykany głównie u niższych bezkręgowców (niektórych parzydełkowców); wiąże się ze specyficznym układaniem się wrzecion podziałowych (prostopadłe do powierzchni) w komórkach blastodermy i prowadzi do rozwarstwienia pokładów komórek;
zjawiska obserwowane u zwierząt, obejmujące przeżycia analogiczne do przeżyć estetycznych człowieka związane z odbiorem szczególnych wrażeń zmysłowych ze świata zewn. (lub z ich wyobrażeniami) oraz związane z nimi działania.