plastyczna
Encyklopedia PWN
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
wertykalizm
szt. plast. zasada komponowania dzieła plastycznego polegająca na szczególnym uwypukleniu elementów pionowych (wertykalnych) oraz na zaniechaniu wyraźnych akcentów i podziałów w kierunku poziomym;
[łac. verticalis ‘pionowy’],
fiński architekt i urbanista.
rzeźbiarka;
wg Księgi Rodzaju oraz innych tradycji bibl. imię wspólnego praojca Izraelitów, Edomitów i Arabów (patriarchowie), który zapoczątkował wiarę w jedynego Boga;
w sztukach plastycznych wyobrażenie bezgłowego stwora.