piroklastyczne
Encyklopedia PWN
pumeks
okruchy silnie porowatego, zazwyczaj kwaśnego szkliwa wulkanicznego, zaliczane do piroklastów juwenilnych (piroklastyczne materiały), o uziarnieniu typowym dla lapilli, rzadziej bomb wulkanicznych lub grubego popiołu wulkanicznego;
[łac.],
naturalne nagromadzenie kopaliny w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni, w takiej formie i ilości, które umożliwiają jej gospodarce wykorzystanie obecnie lub w przyszłości.
lawa
magma wydobywająca się na powierzchnię Ziemi podczas erupcji wulkanicznych, silnie odgazowana, przemieszczająca się ruchem laminarnym lub rozpylana w postaci fontanny;
[wł.],
wieloskładnikowy, rzadziej jednoskładnikowy zespół minerałów lub substancji mineralnych (bez gleb i świeżo nagromadzonych substancji mineralnych), powstały w przyrodzie w sposób naturalny i tworzący wyodrębnioną geologicznie jednostkę litosfery Ziemi oraz innych planet, a także księżyców i planetoid.
skały powstałe na powierzchni skorupy ziemskiej w wyniku nagromadzenia materiału pod wpływem wietrzenia, procesów życiowych, sedymentacji i diagenezy;
skała piroklastyczna będąca produktem konsolidacji materiałów piroklastycznych o średnicy ziarn lapilli (2–64 mm — t. lapillowy) i popiołu wulkanicznego (poniżej 2 mm — t. popiołowy: gruby lub pyłowy);
